Depresja jest obecnie problemem cywilizacyjnym, dotykającym ludzi w każdym wieku, niezależnie od płci, stylu życia czy pozycji społecznej. Mimo że coraz częściej mówi się o tej chorobie, jej diagnozowanie wciąż bywa trudne, głównie z powodu niespecyficznych wczesnych objawów. Jak więc rozróżnić zwykły smutek od poważnego zaburzenia i jakie są pierwsze symptomy depresji? Dowiedz się, czytając poniższy tekst.
Depresja – czym jest? Chwilowy spadek nastroju? Poważna choroba?
Depresja jest określana jako zespół długotrwałych zaburzeń nastroju i aktywności. Utrudniają one funkcjonowanie osoby dotkniętej chorobą w życiu codziennym. W przeciwieństwie do krótkotrwałych epizodów smutku i przygnębienia, wielomiesięczna depresja może wyniszczać organizm przez ciągłe odczucie apatii, brak motywacji do jakiejkolwiek aktywności i udziału w życiu rodzinnym czy społecznym.
Chociaż objawy depresji są zwykle dość typowe i specyficzne, a choroba łatwa do zdiagnozowania przez lekarza psychiatrę, mogą występować z różnym natężeniem, dlatego pacjenci wymagają zawsze indywidualnego podejścia.
Objawy depresji – wczesne, fizyczne i nietypowe
Symptomy depresji zazwyczaj mają naturę psychiczną. Osoba cierpiąca zaczyna się izolować od społeczeństwa, pogarsza się jej nastrój, brakuje jej energii do wykonywania codziennych obowiązków domowych i zawodowych. Co więcej, pierwsze objawy depresji mogą przypominać tzw. chandrę jesienną i często są z nią mylone. Jest to zwykle niechęć do opuszczania domu i wolę spędzania czasu w odosobnieniu.
Depresja nie musi dawać wyłącznie objawów psychicznych. Przeciwnie, często zauważa się przy tej chorobie szereg objawów somatycznych, takich jak:
- spadek libido,
- trudności z erekcją u mężczyzn,
- zaburzenia cyklu miesiączkowego u kobiet,
- zaparcia,
- bóle o różnym charakterze.
Wyróżnia się także nietypowe objawy depresji, takie jak:
- uczucie lęku,
- drżenie dłoni,
- uczucie duszności,
- wrażenie “ściskania” w gardle
- częste oddawanie moczu.
Dlaczego chorujemy na depresję?
W rozwoju depresji można wyróżnić czynniki endogenne i egzogenne. Czynniki egzogenne, czyli zewnętrzne, są związane z silnym wpływem stresujących sytuacji na jednostkę, niekorzystnymi wydarzeniami życiowymi o charakterze psychospołecznym lub poważnymi chorobami somatycznymi.
Czynniki endogenne, czyli wewnętrzne, obejmują uwarunkowania genetyczne. W niektórych przypadkach skłonność do depresji może być dziedziczna, co niestety często prowadzi do najcięższych postaci tej choroby.
Należy zauważyć, że epizody depresyjne oraz zespół depresyjny mogą występować także w przebiegu innych chorób, takich jak nerwice czy zaburzenia odżywiania. Mogą również być wynikiem nadużywania niektórych substancji psychoaktywnych.
Fot.: Christian Erfurt/unsplash.com